Seni anlatacak ve hakkında yazı yazacak bir insan da ben olmalıyım Sevgili İstanbul’um.
Seninle olabilmek için yaşadıklarım ve yaptıklarım düşünülecek olursa, doğduğumdan beri her soluğumda birlikte olduğum seni anlatmam lazım.
Yahya Kemal Beyatli senin icin su satirlari yazmis:
“Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.”
Ben de doğduğumdan beri senin bir semtinde yaşıyorum ki; bu semti de seni de dünyalara değişemem. Bir semtini sevmek bile gerçekten de bir ömre bedel canım İstanbul’um.
Sen anlatılmayacak ve yaşanacak bir duygusun aslında. Senin kollarında gözlerini açmamış, seninle onlarca yılı yaşamamış olan anlamaz beni. Annesinin ve onun büyüklerinin de kanlarında sen vardın İstanbul. Sen benim ve ailemin kanına, ruhuna işlemişsin güzel şehrim.
Bu ne sevgidir, ne bağlılıktır ki, seni terk etmemek uğruna nice sevgilerden vazgeçtim. Ne sevdaları geri teptim, senden kopamadığım için.
Ah be İstanbul’um, “keşke seni bu kadar sevmeseydim de kalbim yalnız kalmasaydı” diyorum kimi zaman. Ama yine de senden geçemiyorum, seni terk edemiyorum ilk ve en büyük aşkım! İstanbul’um.
Seni sevip, terk edemediğim için ne canlar yakıp, vazgeçip, gittim. Türkiye’min güzel olabilecek onca şehrini sana değişemedim İstanbul’um. Sen benim ruhuma işlemişsin. Canımda, kanımdasın. Sen benim ilk ve son gözağrımsın. Sende doğdum, sende öleceğim.
İnsanlar seni ne kadar bozmaya, çirkinleştirmeye, kötülemeye çalışsalar da ben senin içindeki, ruhundaki doğal halini görüp, sevebiliyorum İstanbul’um. Senin güzelliğini bozup, zarar vermeye kimsenin gücü yetmeyecek. Tarihinle, gelmişin ve geleceğinle, boğazların, vapurların ve martılarınla sen vazgeçilmezimsin İstanbul.
Kalbimde sızılar var halen. Senin sevdan uğruna terk edilmiş sevdalar var ardımda. Ama sen de varsın İstanbul. Sen benim için bir güçsün. Seni Cihangir’in sırtlarından seyrederken, için huzur doluyor. Büyülüyorsun beni. O anda tüm çirkinliklerin ve çektiklerim gözüme görünmez oluyor. Ben sendeki güzelliklere aşığım biricik şehrim. Ben daha ne sevdalar terk ederim de senden geçemem İstanbul’um.
Sen benim ilk gözağrımsın. İlk soluğumu aldığım şehrimsin. Sonuncusu da sende olsun isterim İstanbul’um. Kollarında doğdum, kollarında öleyim.
Sen terk etmeyeceğimsin.
Senin uğruna başka sevgiler biter, senin sevdan bitmez İstanbul’um.
