EVLENMİYOR MUSUN?

 

            Beyazıt Öztürk’e hemen her kamera yöneltilişinde sorulan soruyu bana da beni gören herkes soruyor. Aynı soruyu kaçıncı kez yanıtlıyor oluyor olmaktan ben de muzdaribim. Dahası Beyazıt’ında söylediği gibi, artık verilecek değişik bir yanıt da bulamıyorum. Geçen hafta İbo Show’dayken Beyazıt Öztürk de “neden evlenmiyorsun?” sorusuna karşı “Bunu o kadar çok soruyorlar ki, her seferinde aynı şeyi söylemekten ben de sıkıldım, duyanlar da sıkıldı. Bari başka türlü bir yanıt bulabilsem.” diyordu.

            Az önce bu soru bana da yeniden soruldu. Ben de Beyazıt gibi her seferinde aynı yanıtları veriyordum ve bundan da sıkılıyordum. Bu sefer biraz daha farklı bir yanıt bulabildim sanırım. Karşımdaki kişi “Neden evlenmeyi istiyorsun ki? Evlenme.” dedi bu kez.

Ben de “ Ben artık kısa süre sevip de ayrılacağım insanları tanımak istemiyorum. Evlenirsek onu bir ömür sevebilme ihtimalim olur. En azından bitip gidecek diye çekip kaybolmaz ve ben de yanımdaki adamı istediğim gibi, uzun zaman sevebilirim. Ben para, kariyer, ev, araba filan istemiyorum. Sevebilmek için, adamı yanımda tutabilmek için evlenmek istiyorum.”dedim. Sonra da düşündüm. “Ben böyle ömür boyu sevgimi vermeyi hak edecek birine henüz rastlamadım.”dedim.

            Yine Beyazıt’ı anacağım ama sözlerini aktarmadan geçemeyeceğim. Kısmet işte. Vardır herhalde bizim de bir yerde bir bekleyenimiz, hayatı paylaşmayı isteyeceğimiz biri. Sadece henüz karşılaşmadık. Vakti geldiğinde o da olur inşallah.”

            Bekâr insanlara hep “Var mı bir aday?” diye sormak adet olmuş. Evlilere “Çocuk var mı?” diye sorulduğu gibi toplumca bekârlarında bir an önce evliler arasına katılması istenir, beklenir. Ama bu da nedense kolay bir şey değildir. Hani eşi bulduktan sonra çocuğun da zamanı geldiğinde olması durumuna da benzemez sevecek-sevilecek insanı bulmak. Çocuk için iş sadece zamana bağlıdır. Bir gün olur. Ama sevgi. Sevgi hemen olmuyor işte. Her insan sevilmiyor. Çevremde belki yirmi tane bekâr kız, on tane bekâr erkek tanıyorum. Ama hiç biri bir diğerine eş olacak gibi değil. Denk düşmüyorlar. “Bak işte bu adam bekâr. Sen ona baksana.” Ya da “Bak bu kız bekâr. Tanışın, görüşün, evlenin” demek olmuyor ki. Uymuyor işte. O gözle görülmüyor. “İyi biri olabilir ama ben öyle birine eş gözüyle bakamam. O şekilde biriyle bir evlilik düşünemem. İyi olsun. Mutlu olsun ama ben onunla evlenmem” diyorlar. Uymak, sevmek, anlaşmak kolay mı? Hadi bekâr kalmasınlar diye kolaysa bunca evlenmemişi eşleştirin bakalım. Olabiliyor mu? Olmuyor. Herkes herkese eş olmaz, her bekâr eş adayı gözüyle değerlendirilemez.

            Evlenmemek kötü mü? Değil. Hele ki sizi meşgul eden bir mesleğiniz ve çevrenizde arkadaş ortamınız da varsa hiç de kötü bir şey değildir bekârlık.

            Peki, işle evli olmak iyi midir? Aradığı kişiyi bulamamış ve evlenmeye kadar geçecek süre içinde oyalanmaya, vakit doldurmaya çalışan insanın bahanesidir “ben işimle evliyim” demek. Henüz ortalarda uygun bir aday olmadığına işarettir. Ama bu demek değildir ki, “ben evliliği düşünmüyorum.” Sadece “bana neden evlenmediğimi sormayın. Görmüyor musunuz, işimle uğraşmakla meşgulüm. Evlenmeyi düşünecek zamanım bile yok.” der gibi bir mesaj vermektir.

            Evli olmak kötü mü? İşin içinde olanlar bilmiyor ama çift olmak her zaman için tek olmaktan iyidir. İyi-kötü her şeyi paylaşabilecek birinin olması güzeldir. O yüzden de insanlar fakir de olsalar, hasta da olsalar, yaşlı da olsalar yinede bir can yoldaşı ararlar. Huzurevinde de olsalar, hastanede ya da iş ortamlarında da olsalar, insanlar hep hayatlarındakileri paylaşacak bir sesi, bir canı ararlar. Sevebilmek ve paylaşabilmek için. Evlilik güzeldir. Dışardan bakıp değerlendirebilmeyi bilenler için. Mutlu olmak için bahane çoktur yok’ları görmemeyi bilenler için.

            Evlenmiyor muyuz? Beyazıt gibi ben de “kısmet” deyip, ‘ömür boyu sevebilmek için yanımda bulmayı dilediğim adamla nikâhlanmak için beklemedeyim.’diyorum. Sevgilerimizi ve bizi hak edenleri tez zamanda bulabilmemiz dileklerimle.